ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

από **Admin** Κυρ Ιαν 03, 2016 3:53 pm

Ελπίζω να μην χάσει κανείς «κλητός» εθνικός την πίστη του στον γλυκύτατο Ιησού μας, εξ αιτίας των αναρτήσεων. Άλλωστε οι «εκλεκτοί πιστοί Χριστιανοί» θα προκύψουν μετά την οσονούπω σφοδρά επερχομένη «εν χρόνω» ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΟΡΑΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ και ΒΑΣΙΛΕΙΑ του Χριστού.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να εγγραφείτε ως μέλη αυτού του φόρουμ, προκειμένου να έχετε πρόσβαση σε ολόκληρη την αλήθεια.

Σκοπός του φόρουμ είναι να προβληματιστείτε περί του κρυμμένου νοήματος και του μυστηρίου που κρύβεται πίσω από τις εκ πρώτης όψεως «βιβλικές αντιφάσεις». Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως αντίφαση, αλλά πρόκειται για την ΑΣΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ του Θείου Λόγου, προκειμένου αυτός να μην γίνεται κτήμα των χλιαρών και ασεβών. Αυτοί οι οποίοι θα θελήσουν να σκάψουν για να βρουν την ΑΛΗΘΕΙΑ, θα προκύψουν αυθόρμητα. Ωστόσο μην βιαστείτε να με κατακρίνετε, ένεκα της αδυναμίας σας να βρείτε τη λύση των ερωτημάτων που θα σας δημιουργηθούν. Να έχετε πάντα κατά νου ότι: «παντὸς ἀκούοντος τὸν λόγον τῆς βασιλείας καὶ μὴ συνιέντος, ἔρχεται ὁ πονηρός, καὶ αἴρει τὸ ἐσπαρμένον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ· οὗτός ἐστιν ὁ παρὰ τὴν ὁδὸν σπαρείς» (Ματθ. 13:19).

Για να μην παρεξηγηθώ αναφέρω μόνον αυτό που είπε και ο Ωριγένης, ότι οι νήπιοι πνευματικά ερμηνεύουν την Γραφή ιστορικά ως προς το ΠΑΡΕΛΘΟΝ. Οι μέσοι πνευματικά την ερμηνεύουν ως προς το ΠΑΡΟΝ, εξάγοντας μόνον το ηθικό δίδαγμα. Τέλος οι προοδευμένοι πνευματικά ερμηνεύουν τη Γραφή ως προς το ΜΕΛΛΟΝ, βρίσκοντας τον κρυμμένο πνευματικό θησαυρό της.

Η πλάνη κορυφώθηκε, το θηρίο εκ της αβύσσου έφτασε «καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει, ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ' εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ» (Β΄ Θεσσαλονικείς 2:11-12).

Ο ΚΑΙΡΟΣ της ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ έφτασε και η ΗΜΕΡΑ του ΚΥΡΙΟΥ «ἐστι σκότος καὶ οὐ φῶς» (Αμώς 5:18).

από **Admin** Κυρ Ιαν 03, 2016 3:54 pm

ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο

ΔΕΔΟΜΕΝΑ

«26 Καὶ ἔζησε Θάρα ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ἅβραμ καὶ τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν Ἀρράν. 27 Αὗται αἱ γενέσεις Θάρα· Θάρα ἐγέννησε τὸν Ἅβραμ καὶ τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν Ἀρράν, καὶ Ἀρρὰν ἐγέννησε τὸν Λώτ. 28 καὶ ἀπέθανεν Ἀρρὰν ἐνώπιον Θάρα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἐγεννήθη, ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Χαλδαίων. 29 καὶ ἔλαβον Ἅβραμ καὶ Ναχὼρ ἑαυτοῖς γυναῖκας· ὄνομα τῇ γυναικὶ Ἅβραμ Σάρα, καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ Ναχὼρ Μελχά, θυγάτηρ Ἀρρὰν καὶ πατὴρ Μελχὰ καὶ πατὴρ Ἰεσχά. 30 καὶ ἦν Σάρα στεῖρα καὶ οὐκ ἐτεκνοποίει. 31 καὶ ἔλαβε Θάρα τὸν Ἅβραμ υἱὸν αὐτοῦ καὶ τὸν Λὼτ υἱὸν Ἀρράν, υἱὸν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ τὴν Σάραν τὴν νύμφην αὐτοῦ, γυναῖκα Ἅβραμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἐκ τῆς χώρας τῶν Χαλδαίων πορευθῆναι εἰς γῆν Χαναὰν καὶ ἦλθον ἕως Χαρρὰν καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ. 32 καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Θάρα ἐν γῇ Χαρρὰν διακόσια πέντε ἔτη, καὶ ἀπέθανε Θάρα ἐν Χαρράν.» (Γένεση 11:26-32)

«1 ΚΑΙ εἶπε Κύριος τῷ Ἅβραμ· ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω· 2 καὶ ποιήσω σε εἰς ἔθνος μέγα καὶ εὐλογήσω σε καὶ μεγαλυνῶ τὸ ὄνομά σου, καὶ ἔσῃ εὐλογημένος· 3 καὶ εὐλογήσω τοὺς εὐλογοῦντάς σε καὶ τοὺς καταρωμένους σε καταράσομαι· καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς. 4 καὶ ἐπορεύθη Ἅβραμ, καθάπερ ἐλάλησεν αὐτῷ Κύριος, καὶ ᾤχετο μετ’ αὐτοῦ Λώτ. Ἅβραμ δὲ ἦν ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε, ὅτε ἐξῆλθε ἐκ Χαρράν.» (Γένεση 12:1-4)

«1 Εἶπε δὲ ὁ ἀρχιερεύς· Εἰ ἄρα ταῦτα οὕτως ἔχει; 2 ὁ δὲ ἔφη· Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἀκούσατε. ὁ Θεὸς τῆς δόξης ὤφθη τῷ πατρὶ ἡμῶν Ἀβραὰμ ὄντι ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ πρὶν ἢ κατοικῆσαι αὐτὸν ἐν Χαρράν, 3 καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου, καὶ δεῦρο εἰς γῆν ἣν ἄν σοι δείξω. 4 τότε ἐξελθὼν ἐκ γῆς Χαλδαίων κατῴκησεν ἐν Χαρράν. κἀκεῖθεν μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν πατέρα αὐτοῦ μετῴκισεν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν ταύτην εἰς ἣν ὑμεῖς νῦν κατοικεῖτε·» (Πράξεις 7:1-4)

Εφόσον στην Αγία Γραφή υπάρχει ενότητα και συνέχεια μεταξύ των δύο Διαθηκών (Παλαιάς και Καινής), δημιουργείται το εξής θεολογικό πρόβλημα:

Ο Θάρα σύμφωνα με Γεν. 11:26 «ἔζησε ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ἅβραμ», στη γη των Χαλδαίων.
Σύμφωνα με Γεν. 12:4 «Ἅβραμ ἦν ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε, ὅτε ἐξῆλθε ἐκ Χαρράν».

Άρα, συμπεραίνεται ότι ο Αβραάμ αφού γεννήθηκε στα 70 έτη του Θάρα στη γη των Χαλδαίων και έγινε 75 ετών για να εξέλθει εκ Χαρράν, ο Θάρα ήταν σε ηλικία (70+75=145) 145 ετών ζωντανός (διότι σύμφωνα με Γεν. 11:32 πέθανε 205 ετών στη Χαρράν), γεγονός που αντιτίθεται στα λεγόμενα των Πραξ. 7:4, που θέλουν το Θάρα πεθαμένο, όταν εξέρχεται ο Αβραάμ εκ της Χαρράν.

ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο

ΔΕΔΟΜΕΝΑ

«1 ΚΑΙ ἀνέστη Δαυὶδ καὶ ἀπῆλθε, καὶ Ἰωνάθαν εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν. 2 καὶ ἔρχεται Δαυὶδ εἰς Νομβὰ πρὸς Ἀβιμέλεχ τὸν ἱερέα. καὶ ἐξέστη Ἀβιμέλεχ τῇ ἀπαντήσει αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ· τί ὅτι σὺ μόνος καὶ οὐθεὶς μετὰ σοῦ; 3 καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ ἱερεῖ· ὁ βασιλεὺς ἐντέταλταί μοι ρῆμα σήμερον καὶ εἶπέ μοι· μηδεὶς γνώτω τὸ ρῆμα, περὶ οὗ ἐγὼ ἀποστέλλω σε καὶ ὑπὲρ οὗ ἐγὼ ἐντέταλμαί σοι· καὶ τοῖς παιδαρίοις διαμεμαρτύρημαι ἐν τῷ τόπῳ τῷ λεγομένῳ Θεοῦ πίστις, Φελλανὶ Ἀλεμωνί· καὶ νῦν εἰ εἰσὶν ὑπὸ τὴν χεῖρά σου πέντε ἄρτοι, δὸς εἰς χεῖρά μου τὸ εὑρεθέν. 4 καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἱερεὺς τῷ Δαυίδ, καὶ εἶπεν· οὐκ εἰσὶν ἄρτοι βέβηλοι ὑπὸ τὴν χεῖρά μου, ὅτι ἀλλ’ ἢ ἄρτοι ἅγιοί εἰσιν· εἰ πεφυλαγμένα τὰ παιδάριά ἐστιν ἀπὸ γυναικός, καὶ φάγεται. 5 καὶ ἀπεκρίθη Δαυὶδ τῷ ἱερεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀλλὰ ἀπὸ γυναικὸς ἀπεσχήμεθα ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν· ἐν τῷ ἐξελθεῖν με εἰς ὁδὸν γέγονε πάντα τὰ παιδία ἡγνισμένα, καὶ αὐτὴ ἡ ὁδὸς βέβηλος, διότι ἁγιασθήσεται σήμερον διὰ τὰ σκεύη μου. 6 καὶ ἔδωκεν αὐτῷ Ἀβιμέλεχ ὁ ἱερεὺς τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως, ὅτι οὐκ ἦν ἐκεῖ ἄρτος, ἀλλ’ ἢ ἄρτοι τοῦ προσώπου οἱ ἀφῃρημένοι ἐκ προσώπου Κυρίου τοῦ παρατεθῆναι ἄρτον θερμὸν ᾗ ἡμέρᾳ ἔλαβεν αὐτούς.» (Α΄ Βασιλειών 21:1-6)

«24 καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγον αὐτῷ· Ἴδε τί ποιοῦσιν ἐν τοῖς σάββασιν ὃ οὐκ ἔξεστι. 25 καὶ αὐτὸς ἔλεγεν αὐτοῖς· Οὐδέποτε ἀνέγνωτε τί ἐποίησε Δαυῒδ ὅτε χρείαν ἔσχε καὶ ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ; 26 πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ ἐπὶ Ἀβιάθαρ ἀρχιερέως καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν, οὓς οὐκ ἔξεστι φαγεῖν εἰ μὴ τοῖς ἱερεῦσι, καὶ ἔδωκε καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ οὖσι; 27 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διὰ τὸ σάββατον· 28 ὥστε κύριός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου.» (Μαρκ. 2:24-28)

Επί ποιού αρχιερέα ο Δαβίδ έφαγε τους άρτους της προθέσεως, επί του Αβιμέλεχ (σύμφωνα με το Α΄ Βασιλειών 21:6 ) ή επί του Αβιάθαρ (σύμφωνα με το ευαγγέλιο του Μάρκ. 2:25);

ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο

ΔΕΔΟΜΕΝΑ

«4 καὶ ὅτε ἤμην ἐν τῇ χώρᾳ μου ἐν τῇ γῇ Ἰσραὴλ νεωτέρου μου ὄντος, πᾶσα φυλὴ τοῦ Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου ἀπέστη ἀπὸ τοῦ οἴκου Ἱερουσολύμων, τῆς ἐκλεγείσης ἀπὸ πασῶν τῶν φυλῶν Ἰσραὴλ εἰς τὸ θυσιάζειν πάσας τὰς φυλάς· καὶ ἡγιάσθη ὁ ναὸς τῆς κατασκηνώσεως τοῦ Ὑψίστου καὶ ᾠκοδομήθη εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος. 5 καὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ αἱ συναποστᾶσαι ἔθυον τῇ Βάαλ τῇ δαμάλει καὶ ὁ οἶκος Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου. 6 κἀγὼ μόνος ἐπορευόμην πλεονάκις εἰς Ἱεροσόλυμα ἐν ταῖς ἑορταῖς, καθὼς γέγραπται παντὶ τῷ Ἰσραὴλ ἐν προστάγματι αἰωνίῳ, τὰς ἀπαρχὰς καὶ τὰς δεκάτας τῶν γεννημάτων καὶ τὰς πρωτοκουρίας ἔχων· » (Τωβίτ 1:4-6)

ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΦΥΛΗ ΝΕΦΘΑΛΙΜ (ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΚΑ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΣΡΑΗΛ) ΑΠΟΣΤΑΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟΥ 932 π.Χ.

ΤΟΤΕ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΔΙΕΣΧΙΣΘΕΙ ΣΕ ΔΥΟ ΚΡΑΤΗ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Η ΝΟΤΙΑ ΙΟΥΔΑΙΑ.

ΤΟΤΕ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΤΩΒΙΤ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΝΕΟΤΕΡΟΣ.

«10 καὶ ὅτε ᾐχμαλωτίσθημεν εἰς Νινευῆ, πάντες οἱ ἀδελφοί μου καὶ οἱ ἐκ τοῦ γένους μου ἤσθιον ἐκ τῶν ἄρτων τῶν ἐθνῶν· 11 ἐγὼ δὲ συνετήρησα τὴν ψυχήν μου μὴ φαγεῖν, 12 καθότι ἐμεμνήμην τοῦ Θεοῦ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ μου. 13 καὶ ἔδωκεν ὁ Ὕψιστος χάριν καὶ μορφὴν ἐνώπιον Ἐνεμεσσάρου, καὶ ἤμην αὐτοῦ ἀγοραστής· 14 καὶ ἐπορευόμην εἰς τὴν Μηδίαν καὶ παρεθέμην Γαβαήλῳ τῷ ἀδελφῷ Γαβρία ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας ἀργυρίου τάλαντα δέκα. 15 Καὶ ὅτε ἀπέθανεν Ἐνεμεσσάρ, ἐβασίλευσε Σενναχηρὶμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ, καὶ αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ ἠκαταστάθησαν, καὶ οὐκ ἔτι ἠδυνάσθην πορευθῆναι εἰς τὴν Μηδίαν.» (Τωβίτ 1:10-15)

ΑΥΤΗ Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΣΣΥΡΙΟΥΣ ΤΟ 722 π.Χ.

«1 ΚΑΙ ἐπαύσατο ἐξομολογούμενος Τωβίτ. 2 καὶ ἦν ἐτῶν πεντηκονταοκτώ, ὅτε ἀπώλεσε τὰς ὄψεις, καὶ μετὰ ἔτη ὀκτὼ ἀνέβλεψε. καὶ ἐποίει ἐλεημοσύνας καὶ προσέθετο φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεὸν καὶ ἐξωμολογεῖτο αὐτῷ.» (Τωβίτ 14:1-2)

ΔΗΛΑΔΗ Ο ΤΩΒΙΤ ΩΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΣΤΗ ΝΙΝΕΥΗ ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 58 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΞΑΝΑΒΡΗΚΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8 ΕΤΗ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΤΩΒΙΤ.

«11 καὶ νῦν, παιδία, ἴδετε τί ἐλεημοσύνη ποιεῖ, καὶ τί δικαιοσύνη ρύεται. καὶ ταῦτα αὐτοῦ λέγοντος, ἐξέλιπεν ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κλίνης· ἦν δὲ ἐτῶν ἑκατὸν πεντηκονταοκτώ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐνδόξως.» (Τωβίτ 14:11)

ΑΡΑ Ο ΤΩΒΙΤ ΕΖΗΣΕ 100 ΕΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΝΙΝΕΥΗ.

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ Ο ΤΩΒΙΑΣ «ἀπέθανεν ἐτῶν ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ ἐν Ἐκβατάνοις τῆς Μηδίας. 15 καὶ ἤκουσε πρὶν ἢ ἀποθανεῖν αὐτὸν τὴν ἀπώλειαν Νινευῆ» (Τωβίτ 14:14-15)

ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΟΥΜΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Η ΝΙΝΕΥΗ ΕΠΕΣΕ ΠΕΡΙ ΤΟ 612 π.Χ.

ΑΡΑ Ο ΤΩΒΙΤ ΠΕΘΑΝΕ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΝΙΝΕΥΗ ΚΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΤΩΒΙΑΣ ΠΕΘΑΝΕ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΛΩΣΤΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΒΙΤ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΕΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΤΩΒΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΙΝΕΥΗ. «8 καὶ νῦν, τέκνον, ἄπελθε ἀπὸ Νινευῆ, ὅτι πάντως ἔσται ἃ ἐλάλησεν ὁ προφήτης Ἰωνᾶς.» (Τωβίτ 14:

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Ο ΤΩΒΙΑΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ 158 ΕΤΗ, ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΕΖΗΣΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΛΕΟΝ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΔΗΛΑΔΗ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 932 π.Χ. ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 612 π.Χ. (932-612=320) ?

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΩΣ ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΛΑΘΟΣ.

ΕΡΩΤΗΜΑ 4ο

ΔΕΔΟΜΕΝΑ

«17 Τότε ᾤχετο Σαλωμὼν εἰς Γασιὼν Γαβὲρ καὶ εἰς τὴν Αἰλὰθ τὴν παραθαλασσίαν ἐν γῇ Ἰδουμαίᾳ. 18 καὶ ἀπέστειλε Χιρὰμ ἐν χειρὶ παίδων αὐτοῦ πλοῖα καὶ παῖδας εἰδότας θάλασσαν, καὶ ᾤχοντο μετὰ τῶν παίδων Σαλωμὼν εἰς Σωφιρὰ καὶ ἔλαβον ἐκεῖθεν τετρακόσια καὶ πεντήκοντα τάλαντα χρυσίου καὶ ἦλθον πρὸς τὸν βασιλέα Σαλωμών.» (Β΄ Παραλειπ. 8:17-18)

Διά ποίας θαλασσίας οδού ο βασιλιάς της Τύρου Χιράμ έστειλε πλοία και ναύτες στο βασιλιά του Ισραήλ Σολομώντα, περίπου το 950 π.Χ., όταν είναι γνωστό ότι:

α. η διώρυγα του Σουέζ διανοίχτηκε και δόθηκε σε χρήση το 1869 μ.Χ.,
και
β. η Αμερική ανακαλύφθηκε «τυχαία», μόλις το 1492 μ.Χ.;

ΕΡΩΤΗΜΑ 5ο

ΔΕΔΟΜΕΝΑ

«11 Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων· 12 ἐὰν λάβῃς τὸν συλλογισμὸν τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτῶν, καὶ δώσουσιν ἕκαστος λύτρα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ Κυρίῳ, καὶ οὐκ ἔσται ἐν αὐτοῖς πτῶσις ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτῶν. 13 καὶ τοῦτό ἐστιν ὃ δώσουσιν ὅσοι ἂν παραπορεύωνται τὴν ἐπίσκεψιν· τὸ ἥμισυ τοῦ διδράχμου, ὅ ἐστιν κατὰ τὸ δίδραχμον τὸ ἅγιον· εἴκοσιν ὀβολοὶ τὸ δίδραχμον, τὸ δὲ ἥμισυ τοῦ διδράχμου εἰσφορὰ Κυρίῳ.» (Έξοδ. 30:11-13)

Η δραχμή υπήρχε τον 20ο αιώνα π.Χ περίπου, όταν ζούσε ο Αβραάμ ή πρωτο-κυκλοφόρησε στην αρχαία Αθήνα τον 5ο αιώνα π.Χ. ?

Και εάν υπήρχε πόσους οβολούς είχε ισοτιμία, 10 (σύμφωνα με την Γένεση) ή 6 (σύμφωνα με τις αρχαιολογικές πληροφορίες) ?

από **Admin** Κυρ Ιαν 03, 2016 3:56 pm

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ Α΄ & Β΄ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ

Γιατί από τα βιβλία Α΄ και Β΄ Παραλειπομένων (ύστερα από σύγκριση με τα βιβλία Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Βασιλειών) απουσιάζουν εντελώς:

 Η εχθρότητα του Σαούλ προς το Δαβίδ;
 Το διπλό αμάρτημα του Δαβίδ και οι άλλες σκιερές πλευρές του ανακτόρου και της βασιλείας του, καθώς και τα δεινά που κτύπησαν την βασιλική οικογένεια ως αποτέλεσμα της αμαρτίας του;
 Η αμαρτωλή ζωή του Σολομώντος, η λαγνεία, ο πολυγυνισμός και η ειδωλολατρία του;
 Οι αμφισβητήσεις και διαφωνίες εις τον οίκον του Δαβίδ;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων ο Δαβίδ προβάλλεται ως ο πραγματικός ιδρυτής του Ναού και οργανωτής του τυπικού και της λατρείας, παρ’ όλον ότι εκείνος ο οποίος κτίζει το Ναό, στο βιβλίο Γ΄ Βασιλειών, είναι ο Σολομών;

Γιατί στα βιβλία των Παραλειπομένων (κατ’ αντίθεση με τα Βασιλειών) ο ιερός χαρακτήρας του κλήρου επεκτείνεται και εις τους λαϊκούς, δια της συμμετοχής των εις την κοινωνία των θυσιών;

Γιατί στα βιβλία των Παραλειπομένων η κοινωνία των πιστών εις τη θυσία, δεν περιορίζεται απλώς μόνον εις τους πολίτες του βασιλείου του Ιούδα, αλλά επεκτείνεται και εις εκείνους του βασιλείου του Ισραήλ;

Γιατί στα βιβλία των Παραλειπομένων, παρά την αποστασία του βορείου βασιλείου του Ισραήλ, περί του οποίου γίνεται ελάχιστος λόγος, σαν να μην υπάρχει κανένα ενδιαφέρον (κατ’ αντίθεση με τα βιβλία Γ΄ και Δ΄ Βασιλειών, στα οποία η ιστορία των δύο βασιλείων συμπλέκεται), ο συγγραφεύς μελετά και σκέπτεται την ένωση και των δώδεκα φυλών, υπό το σκήπτρο του Δαβίδ;

Γιατί στα βιβλία των Παραλειπομένων ο συγγραφεύς δεν αποκλείει από την προσευχή εις τον Ναό τα έθνη;

Γιατί στα βιβλία των Παραλειπομένων η φράση «λόγοι ημερών» μας υπενθυμίζει ότι οι βασιλείες των βασιλέων και οι χρονολογίες των βασιλείων, όπως επίσης και οι βίοι των κοινών ανθρώπων, υπολογίζονται με ημέρες;

Γιατί στα βιβλία των Παραλειπομένων συναντάμε ουσιαστικώς δια πρώτη φορά την ιδέα «της εκκλησίας του Ισραήλ»;

Γιατί τα βιβλία των Παραλειπομένων παρουσιάζουν διαφορές με άλλους όμοιους γενεαλογικούς καταλόγους της Π. Διαθήκης;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων ο Δαβίδ προβάλλεται ως ο άνθρωπος του Θεού, του οποίου η δυναστεία δεν έχει τέλος και ως ο άνθρωπος που αφιερώνει τη ζωή του, δια την Ιερουσαλήμ, την αγίαν πόλη και αγίαν πρωτεύουσα;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων ο Δαβίδ συγκρίνεται με τον Μωυσή, παρ’ όλον ότι οι εποχές και οι συνθήκες υπό τις οποίες έζησαν οι δύο αυτοί άνδρες είναι πολύ διαφορετικές;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων ολόκληρος η ιστορία των διαδόχων του Δαβίδ επικεντρώνεται εις τον Ναό;

Γιατί στα βιβλία Α΄ και Β΄ Παραλειπομένων, παρ’ ότι επανιστορούνται πολλές φορές κατά λέξη πολλά γεγονόντα των βιβλίων των Βασιλειών, ο συγγραφεύς ιστορεί πολλές φορές άλλα γεγονότα διαφορετικά, τα οποία δεν συμφωνούν με όσα αφηγούνται τα Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ Βασιλειών, ή τροποποιεί ελευθέρως τα γεγονότα αυτά, ούτως ώστε ο θιασώτης της κριτικής σχολής Hänel να γράφει «Δεν μπορεί πλέον να σταθεί δόγμα, σύμφωνα με το οποίο οι ιδιορρυθμίες των Χρονικών (=Παραλειπομένων) δεν είναι τίποτε άλλο παρά φανταστικά κατασκευάσματα και προέρχονται από αναξιόπιστες πηγές»;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. α:28 αναφέρεται ο Ισαάκ, υιός του Αβραάμ, πρώτος, ενώ στον επόμενο στίχ. 29 αναφέρεται ως πρωτότοκος ο Ισμαήλ;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. β΄ αναφέρονται 7 υιοί Ιεσσαί, ενώ στα Α΄ Βασ. ιστ΄ 10-11 και ιζ΄ 12 γίνεται λόγος περί 8 υιών του Ιεσσαί;

Γιατί διαφέρουν οι υιοί του Δαβίδ, που εγεννήθησαν όταν ήταν εγκατεστημένος στην Ιερουσαλήμ στους καταλόγους Β΄ Βασ. ε΄ 14-16 και Α΄ Παραλ. ιδ΄ 4-7.;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ζ΄ που έχουμε τους απογόνους των φυλών Ισσάχαρ, Βενιαμίν, Νεφθαλί, Μανασσή, Εφραίμ και Ασήρ, δεν γίνεται καθόλου λόγος για τις φυλές του Ζαβουλών και Δαν;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ζ΄ αναφέρονται τρεις υιοί Βενιαμίν, ενώ στη Γένεση μστ΄ 21 αναφέρονται δέκα;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ζ΄ 20-22, εκφράζονται αμφιβολίες εάν ο Εφραίμ του στιχ. 22 είναι ο Εφραίμ του στιχ. 20, ο υιός του Ιωσήφ (διότι από τον πρώτο Εφραίμ, τον υιό Ιωσήφ, μέχρι το δεύτερο πέρασαν επτά γενεές απογόνων !!!);

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. η΄ τα ονόματα πολλών προσώπων που αναφέρονται είναι διαφορετικά από εκείνα που αναφέρει ο Μωυσής εις την Πεντάτευχο;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. θ΄ αναφέρονται ως πρώτοι κάτοικοι μετά την αιχμαλωσία οι Ισραηλίτες και όχι οι Ιουδαίοι;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. θ΄ ο κατάλογος των ονομάτων διαφέρει αρκετά από τον κατάλογο του Νεεμία ια΄ 3-24;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. θ΄ οι στίχοι 35-44 είναι ίδιοι με τους στίχους του κεφ. η΄ 29-38 και γιατί στο κεφ. η΄ αποτελούν κατακλείδα της γενεαλογίας της φυλής Βενιαμίν, ενώ στο κεφ. θ΄ αποτελούν εισαγωγή εις την ιστορία του Σαούλ;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ια΄ ο συγγραφεύς παρατρέχει την επί 7,5 χρόνια βασιλία του Δαβίδ εν Χεβρών;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ια΄ 41-47 προστίθενται νέα ονόματα για πρώτη φορά σε σχέση με τον κατάλογο Β΄ Βας. κγ΄ 8-39;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ια΄ 11 αναφέρεται ότι ο Ιεσεβάαλ εφόνευσε 300 ενώ εις Β΄ Βασ. κγ΄ 8 αναφέρεται ότι εφόνευσε 800;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ια΄ 12 ενώ ομιλεί περί τριών (Ελεάζαρ, Ιεσεβάαλ και Σαμαΐα) γενναίων ανδρών, ο Σαμαΐα (Β΄ Βασ. κγ΄ 11) παραλείπεται;

Γιατί στο περιστατικό του βιβλίου Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ια΄ 13-14 ήρως είναι ο Ελεάζαρ ενώ στο Β΄ Βασ. κγ΄ 11-12 είναι ο Σαμαΐα;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ια΄ 39, 46 για τον Σελή γράφεται ότι κατήγετο από την Αμών και για τον Ιεθαμά ότι κατήγετο από την Μωάβ, παρ’ όλον που ο Νόμος όριζε να μην εισέλθει Αμμανίτης και Μωαβίτης εις εκκλησίαν Κυρίου (Δευτ. κγ΄ 4);

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ιβ΄ 28 αναφέρεται αρχιερέας ο Ιωδαέ, ενώ στο Α΄ Βασ. κγ΄ 9 αναφέρεται ο Αβιάθαρ;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ιγ΄ το γεγονός της μεταφοράς της Κιβωτού της Διαθήκης από Καριαθαρίμ ή Ιαρίμ εις την Ιερουσαλήμ τοποθετείται πριν από τη νίκη του Δαβίδ κατά των Φιλισταίων (Α΄ Παραλ. ιδ΄ 8-16), ενώ στο Β΄ Βασιλειών κεφ. ε΄ - στ΄ τοποθετείται η νίκη κατά των Φιλισταίων πριν από την επιστροφή της Κιβωτού;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ιγ΄ ο ευσεβής γνώστης και ζηλωτής του Νόμου
Δαβίδ έκανε το μεγάλο λάθος να μεταφερθεί η Κιβωτός της Διαθήκης επάνω εις άμαξα, ενώ έπρεπε σύμφωνα με Αριθμ. δ΄ 5,15 να μεταφερθεί επάνω εις τους ώμους των Λευιτών, όπως ορίζετο απ’ το Θεό;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ιε΄ ο Δαβίδ (ενώ απαγορευόνταν να φορά ιερατική στολή) φορούσε «βυσσίνη στολή» παρόμοια με των Λευιτών που σήκωναν την Κιβωτό;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ιστ΄ 35, ο Δαβίδ «την ημέρα εκείνη (στιχ. 7)» ζητά με τον ψαλμό του (στιχ. 7-36) τη σωτηρία απ’ τα άπιστα έθνη που τυραννούν και διώκουν την Εκκλησία του (έτσι ώστε ο Ψαλμός να νομίζεται είτε μεταιχμαλωσιακός είτε προφητικός είτε ως μεταγενέστερη προσθήκη);

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ιστ΄, ο γνώστης και ζηλωτής του Νόμου Δαβίδ, δεν μετέφερε την Κιβωτό εις την Γαβαών, όπου ήταν η Μωσαϊκή Σκηνή και το Θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων (Γ΄ Βασ. γ΄ 4-15) ή τα δύο αυτά εις την Σιών, όπου ήταν η Κιβωτός;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ιη΄ 2 δεν αναφέρει την τιμωρία των Μωαβιτών εκ μέρους του Δαβίδ, περί της οποίας ομιλεί το Β΄ Βασιλ. η΄ 2;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. ιθ΄ 18, οι αριθμοί διαφέρουν από αυτούς του Β΄ Βασιλ. ι΄ 18;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. κ΄ μετά τους πολέμους του Δαβίδ κατά των Αμμωνιτών ο συγγραφεύς αναφέρει τους πολέμους κατά των Φιλισταίων, παρασιωπώντας έτσι το περιστατικό με τον Αμνών και την αδελφή του Θήμαρ, την επανάσταση και το θάνατο του Αβεσσαλώμ, το φόνο των απογόνων του Σαούλ, δηλαδή γεγονότα που ιστορούνται εις Β΄ Βασ. ιγ΄ - κα΄14;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. κ΄ 5 αναφέρεται ότι ο Ελλανάν σκότωσε τον γίγαντα Λαχμί, αδελφό του Γολιάθ, ενώ εις το Β΄ Βασ. κα΄19 αναφέρεται ότι σκότωσε τον Γολιάθ;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. κα΄ 5 ο αριθμός καταγραφής του λαού είναι διαφορετικός από εκείνον του Β΄ Βασιλ. κδ΄ 9;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. κβ΄ 14 ο Δαβίδ ομιλεί ταπεινά και λέγει ότι όλα έγιναν με τις πτωχικές του δυνάμεις, ενώ τα ποσά των 100.000 χρυσών ταλάντων και 1.000.000 αργυρών ταλάντων που αναφέρονται, θεωρούνται τεράστια;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. κθ΄ 7 οι θησαυροί που αναφέρονται ότι προσφέρθηκαν για την ανοικοδόμηση του Ναού είναι τόσο τεράστιοι ώστε να υπολογίζονται μόνον ο χρυσός και ο άργυρος εις 4.436.000.000 δολλάρια ΗΠΑ (!!!); Το ποσό αυτό υπερβαίνει όχι μόνον κάθε άλλη αντίστοιχο γνωστή αποταμίευση μονάρχου της Ανατολής αλλά και αυτά ακόμα τα όρια της πιθανότητας, κατά τον Π. Τρεμπέλα.

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. κδ΄ 3, 6 αναφέρεται μαζί με τον Σαδώκ και ο Αχιμέλεχ υιός Αβιάθαρ, και όχι ο ίδιος ο Αβιάθαρ που ήταν συνδεδεμένος με τον Σαδώκ εις την κοινή άσκηση της αρχιεροσύνης (Β΄ Βασιλ. ιε΄24, 35, κ΄ 25);

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. κθ΄ αναφέρεται ότι «έχρισαν» ως βασιλιά τον Σολομώντα εκ δευτέρου;

Γιατί στο βιβλίο Α΄ Παραλειπομένων κεφ. κθ΄ 30 αναφέρεται για το Δαβίδ η φράση «ἐπὶ πάσας βασιλείας τῆς γῆς»;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. α΄ 15 αναφέρεται ότι το χρυσάφι και το ασήμι επλήθυναν τόσο πολύ επί της βασιλείας του Σολομώντος, ούτως ώστε να λογίζονται τα πολύτιμα αυτά μέταλλα ως πέτρες;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. β΄ 10 διαφέρουν να νούμερα της αμοιβής που έδινε ο Σολομών δια τους εργάτες, από εκείνα του Γ΄ Βασιλ. ε΄ 25;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. β΄ 14 αναφέρεται ότι η καταγωγή της μητέρας του Χιράμ ήταν από τη φυλή Δαν, ενώ στο Γ΄ Βασιλ. ζ΄ 2 αναφέρεται ότι ήταν από τη φυλή Νεφθαλίμ;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. γ΄ αναφέρεται ότι το μήκος του Ναού ήταν «εξήκοντα πήχεις» και το ύψος «εκατόν είκοσι πήχεις», ενώ στο Γ΄ Βασιλ. στ΄ 2 αναφέρεται ότι ήταν «τεσσαράκοντα πήχεις» και «είκοσι πέντε πήχεις» αντίστοιχα;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. γ΄ 14 αναφέρεται ότι το χώρισμα μεταξύ του Αγίου και των Αγίων των Αγίων, ήταν τετράχρωμο καταπέτασμα – παραπέτασμα, ενώ στο Γ΄ Βασιλ. στ΄ 31-32 αναφέρεται ότι ήταν ξύλινη θύρα;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. γ΄ 15-16, σχετικά με το ύψος των στύλων, εκατέρωθεν της εισόδου του πρόναου του Ναού, αφήνει να νοηθεί ότι είχαν ύψος έκαστος 35 πήχεις (15,75 μέτρα), αριθμός που συμφωνεί και με αυτόν του Ιερ. νβ΄ 21, ενώ στα Γ΄ Βασιλ. στ΄ 3 και Δ΄ Βασιλ. κε΄ 17, αναφέρεται ότι έκαστος στύλος είχε ύψος 18 πήχεις (8,10 μέτρα);

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. δ΄ 2-5,6, σχετικά με την χάλκινη θάλασσα υπάρχουν διαφορές στη περιγραφή με το Γ΄ Βασιλειών ζ΄ 10-13;

Γιατί στο Γ΄ Βασιλ. η΄ παραλείπονται τα λόγια του Β΄ Παραλειπομένων κεφ. στ΄ 41-42;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. η΄ 2 αναφέρει ότι τις πόλεις έδωκε εις τον Σολομώντα ο Χιράμ, ενώ εις το Γ΄ Βασιλειών θ΄11 αναφέρεται ότι ο βασιλιάς Σολομών έδωκε εις τον Χιράμ, είκοσι πόλεις;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. η΄ 18 γράφεται ότι έφεραν εις τον Σολομώντα 450 τάλαντα χρυσάφι, ενώ εις το Γ΄ Βασιλειών θ΄ 28 γράφεται ότι του έφεραν 120;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ι΄ δεν γίνεται λόγος για την αποστασία του Σολομώντος, παρά ομιλεί για την αποστασία των δέκα φυλών από την οικογένεια Σολομώντος; Επίσης γιατί παραλείπει οποιαδήποτε αναφορά στην αποστασία του Ιεροβοάμ (κατ’ αντίθεση του Γ΄ Βασιλ. ια΄ 26εξ.), κάνοντας μια πολύ σύντομη αναφορά (Β΄ Παραλ. ια΄ 14-15) εις το θρησκευτικό σχίσμα, το οποίο ιστορείται διά μακρών εις Γ΄ Βασιλ. (κεφ. ια΄ 26 – ιγ΄ 32);

Γιατί το Γ΄ Βασιλ. η΄ 65-66 λέγει ότι η εορτή των Εγκαινίων του Ναού συνεορτάστηκε με την εορτή της Σκηνοπηγίας, ενώ το Β΄ Παραλειπομένων ζ΄ αφήνει να εννοηθεί ότι η εορτή των Εγκαινίων του Ναού, προηγήθηκε της εορτής της σκηνοπηγίας;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ια΄ ο Ροβοάμ κινήθηκε εναντίων των επαναστατών με 180.000 στρατού, ενώ εις Γ΄ Βασιλ. ιβ΄ 21 με 120.000;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ιβ΄ 1, σχετικά με την αποστασία του Ροβοάμ και όλου του λαού, αναφέρεται περί του λαού «πας Ισραήλ» αντί «πας Ιούδας»;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ιγ΄ 3 οι αριθμοί των στρατευμάτων είναι τόσο υπερβολικοί (στρατός Ιεροβοάμ = 800.000, στρατός Αβιά = 400.000), έχοντας υπόψη μας τον τότε πληθυσμό των δύο βασιλείων;

Γιατί εις το Γ΄ Βασιλ. ιε΄ 3 ο Αβιά δεν φαίνεται πιστός, ενώ στο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ιγ΄ στηρίζει την ελπίδα του στο Θεό;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ιδ΄ 9 αναφέρεται η επίθεση του άγνωστου Ζαρέ του Αιθίοπα, με τον υπερβολικό αριθμό του 1.000.000 στρατεύματος, κατά του βασιλείου του Ιούδα;

Πως μπορεί να συμβιβαστεί το γεγονός της εισβολής του Βαασά, βασιλιά του Ισραήλ, εις το βασίλειο του Ιούδα, όταν το Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ιστ΄ 1 γράφει ότι η εισβολή έγινε το 38ον έτος της βασιλείας Ασά, ενώ το Γ΄ Βασιλ. ιστ΄ 6 γράφει ότι ο Βαασά πέθανε στο 20ον έτος της βασιλείας Ασά;

Πως εξηγείται στο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ιζ΄ 13-19 η υπερβολική στρατιωτική δύναμη του Ιωσαφάτ που ανήρχετο σε 1.160.000 άνδρες;

Πως εξηγείται στο Γ΄ Βασιλ. κβ΄ 2-35 να φαίνεται αξιέπαινο το ότι ο πονηρός και ασεβής Αχαάβ θέλησε να συνάψει συνθήκη φιλίας με το θεοσεβή Ιωσαφάτ, ενώ στο Β΄ Παραλ. ιη΄ να αποτελεί κηλίδα δια τη βασιλεία Ιωσαφάτ το ότι συνέδεσε τον εαυτό του με έναν τόσο πονηρό άνθρωπο, όπως ήταν ο Αχαάβ;

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ιη΄ παραλείπονται όλα τα περί προφητών Ηλία (Γ΄ Βασιλ. ιζ΄-ιη΄) και Ελισσαίου (Δ΄ Βασιλ. β΄-η΄);

Γιατί στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κεφ. ιθ΄ 2 αναφέρεται ο προφήτης Ιού, υιός Ανανί που ελέγχει τον Ιωσαφάτ, ενώ τα Γ΄και Δ΄ Βασιλειών δεν αναφέρουν τον προφήτη;

Γιατί το επεισόδιο στο βιβλίο Β΄ Παραλειπομένων κ΄ 1-30 δεν αναφέρεται στο Γ΄ Βασιλειών;

Πως μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι ενώ τα βιβλία Γ΄ και Δ΄ Βασιλειών δεν αναφέρουν τίποτε περί οποιασδήποτε δράσης του προφήτη Ηλία εις το βασίλειο του Ιούδα, έρχεται το Β΄ Παραλειπομένων μόνον στο κεφ. κα΄ να αναφέρει στο στιχ. 12 κείμενο-επιστολή του προφήτου Ηλία που εστάλη στον Ιωράμ; Πως είναι δυνατόν να υπάρχει Ηλίας επί βασιλείας Ιούδα Ιωράμ, όταν κατά την χρονολογία του Δ΄ Βασιλειών ο Ηλίας είχε αναληφθεί πριν (επί Ιωσαφάτ) ο Ιωράμ βασιλέας Ισραήλ ανέλθει στο θρόνο (Δ΄ Βασιλ. β΄, γ΄1) και επομένως και πριν από τον Ιωράμ βασιλέα Ιούδα (πρβλ. Δ΄ Βασιλ. η΄ 16εξ. και οπωσδήποτε Δ΄ Βασιλ. α΄ 17);

Γιατί στο Δ΄ Βασιλ. ια΄ 4-20 το πραξικόπημα κατά της Γοθολίας γίνεται με τη βοήθεια στρατιωτικών, ενώ στο Β΄ Παραλειπομένων κγ΄ γίνεται από ιερείς και Λευίτες και παρουσιάζεται σχεδόν ως λειτουργική πράξη;

Γιατί ο Οχοζίας στέφτηκε βασιλιάς εις ηλικία είκοσι ετών, σύμφωνα με Β΄ Παραλειπομένων κβ΄ 2, ενώ σύμφωνα με Δ΄ Βασιλ. η΄ 22, σε ηλικία είκοσι δύο ετών;

Πως συμβιβάζονται οι στίχοι Β΄ Παραλειπομένων κβ΄ 7-9 με τους στίχους Δ΄ Βασιλ. θ΄ 27-29;

Πως εξηγείται το παράδοξο γεγονός του Β΄ Παραλειπομένων κη΄ 9-15, (το οποίο μας παραπέμπει στο κατά Λουκάν 10:25-37 ευαγγέλιο και στη παραβολή του καλού Σαμαρείτη), κατά το οποίο ένας Σαμαρείτης προφήτης ονομάζει τους Ιουδαίους «αδελφούς» και πείθει τους άρχοντες του Ισραήλ να αφήσουν ελευθέρους τους αιχμαλώτους των;

Γιατί στο Δ΄ Βασιλ. κ΄ 1-19 αναφέρεται ότι η αποστολή του Βαβυλώνιου βασιλιά ήρθε να συγχαρεί τον Εζεκία δια την θεραπεία του από την βαριά αρρώστια που πέρασε, ενώ στο Β΄ Παραλειπομένων λβ΄ 31 αναφέρεται ότι ήλθαν να πληροφορηθούν δια το «τέρας», δηλαδή το θαύμα που έγινε εις την χώρα του ή δια την καταστροφή των Ασσυρίων ή δια την οπισθοχώρηση της σκιάς του ηλίου;

Γιατί ο ασεβής και επί μακρόν βασιλιάς Μανασσής, αφού διέπραξε βαρύτατα αμαρτήματα, παρουσιάζεται παραδόξως στο Β΄ Παραλ. λγ΄, κατ’ αντίθεση του Δ΄ Βασιλειών κα΄, να μετανόησε, επέστρεψε και καθάρισε τον Ναό από τα είδωλα;

Γιατί ο ευσεβής και επί μακρόν (31 έτη σύμφωνα με Δ΄ Βασιλειών) βασιλιάς Ιωσίας, παρουσιάζεται (Β΄ Παραλ. λε) να απέθανε νωρίς, διότι αντιστρατεύθηκε εις το θέλημα του Θεού, ένεκα της συμπεριφοράς του φαραώ Νεχαώ;

Πώς εξηγείται το γεγονός που αναφέρει μόνον το Β΄ Παραλ. λδ΄ 6-7, ότι ο ευσεβής βασιλιάς του Ιούδα Ιωσίας, επεξέτεινε την εκκαθάριση των ειδώλων και εις τις πόλεις των φυλών Μανασσή, Εφραίμ, Συμεών και Νεφθαλί, δηλαδή μέχρι των βορειότερων συνόρων του βασιλείου του Ισραήλ, το οποίο τότε ανήκε εις τους Ασσυρίους;

Γιατί εις το Β΄ Παραλ. λδ΄ 33 αναφέρεται με πολλή συντομία η εξολόθρευση των ειδώλων εκ μέρους του Ιωσία, ενώ αντιθέτως εις Δ΄ Βασιλ. κγ΄ 1-20 ιστορείται με πολλή λεπτομέρεια; Επίσης γιατί στο Δ΄ Βασιλ. κγ΄ 21 μόλις και αναφέρεται ο εορτασμός του Πάσχα, ενώ αντιθέτως εις το Β΄ Παραλ. λε΄ ιστορείται με πολλές λεπτομέρειες;

Πως εξηγείται στο Β΄ Παραλ. λε΄ 24, το θρήνο «παντός Ιούδα και Ιερουσαλήμ» για τον θάνατο του Ιωσία, όταν γνωρίζουμε ότι ο λαός ήταν λαός αποστασίας και αναισθησίας;

Γιατί στο Β΄ Παραλ. λστ΄ 9 ο βασιλιάς Ιεχονίας (ή Ιωαχίμ) αναφέρεται ότι έγινε βασιλιάς οκτώ ετών, ενώ στο Δ΄ Βασιλειών κδ΄ 8 αναφέρεται ότι ήταν δέκα οκτώ;

Γιατί στα βιβλία Α΄ και Β΄ Παραλειπομένων (ύστερα από σύγκριση με τα βιβλία Γ΄ και Δ΄ Βασιλειών) διαφέρουν αφ’ ενός αρκετά από τα ονόματα των βασιλέων (π.χ. Οζίας ή Αζαρίας και Αμασίας ή Αμεσσίας) και αφ’ ετέρου αρκετές χρονολογίες της βασιλείας διαφόρων βασιλέων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει ακριβής χρονολόγηση και συγχρονισμός των γεγονότων και προσώπων;

από **Admin** Κυρ Ιαν 03, 2016 3:56 pm

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΣΘΗΡ

Σύμφωνα με το βιβλίο της Εσθήρ κεφ. 1, στιχ. 1α-1γ, ο Μαρδοχαίος αιχμαλωτίστηκε υπό του Ναβουχοδονόσορος (588 π.Χ.), μαζί με τον Ιουδαίο βασιλιά Ιεχονία και μετέβησαν εις Βαβυλώνα. Όμως σύμφωνα με στιχ. 1α -1β ο Μαρδοχαίος βρίσκεται στα Σούσα, κατά το δεύτερο έτος του βασιλέως Αρταξέρξου. Αυτόν το βασιλιά το Μασωριτικό και η Βουλγάτα τον ονομάζει Ασσουήρο, και οι ερμηνευτές λένε ότι πρόκειται για τον γνωστό σε όλους Ξέρξη Α΄ (485-464 π.Χ.). Εάν όμως συμβαίνει αυτό που λένε οι ερμηνευτές τότε ο Μαρδοχαίος θα πρέπει να ήταν ηλικίας περίπου 120 ετών και η όμορφη βασίλισσα Εσθήρ περίπου 90 ετών !!! Ποια λοιπόν η εξήγηση; Σας πείθει η εξήγηση των ερμηνευτών ότι ο Μαρδοχαίος συμπεριελήφθη μεταξύ των Ιουδαίων αιχμαλώτων «ουχί αυτοπροσώπως, αλλ’ εν τω προσώπω του προγόνου του Κισσαίου» (Τρεμπέλας);

Γιατί οι ελληνικές και περσικές εξωβιβλικές πηγές, αλλά και τα βιβλία Έσδρας, Νεεμίας και Α΄ Μακκαβαίων δεν κάνουν λόγο για τον Μαρδοχαίο και την Εσθήρ (γίνεται λόγος μόνο στο Β΄ Μακκαβαίων ιε΄ 36 για «μαρδοχαϊκή ημέρα», που αφορά τη εορτή των Πουρίμ, γνωστή στη Παλαιστίνη περί το 161 π.Χ., όπως μαρτυρεί ο Ιώσηπος στη Ιουδ. Αρχαιολ. ΙΑ στ΄13);

Γιατί ο Ηρόδοτος (Ζ΄ 61, 114 & Θ΄ 109-112) αναφέρει ως σύζυγο του Ξέρξη την Άμηστρι και όχι την Εσθήρ;

από **Admin** Κυρ Ιαν 03, 2016 3:57 pm

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΟΥΔΙΘ

Γιατί το όνομα του Ναβουχοδονόσορα, το οποίο αναφέρεται στην Ιουδίθ είκοσι φορές, άλλοι το ταυτίζουν με τον Ασσουρμπανιμπάλ (669-626 π.Χ.) και άλλοι με τον Αρταξέρξη Γ΄ τον Ώχο (358-337 π.Χ.);

Γιατί το βασιλέα των Μήδων Αρφαξάδ, με τον οποίο πολέμησε ο Ναβουχοδονόσορ, άλλοι τον ταυτίζουν με τον Φραόρτη (675-653 π.Χ.) και άλλοι με τον Αρβάκη (435-355 π.Χ.);

από **Admin** Κυρ Ιαν 03, 2016 3:58 pm

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΤΩΒΙΤ

«4 καὶ ὅτε ἤμην ἐν τῇ χώρᾳ μου ἐν τῇ γῇ Ἰσραὴλ νεωτέρου μου ὄντος, πᾶσα φυλὴ τοῦ Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου ἀπέστη ἀπὸ τοῦ οἴκου Ἱερουσολύμων, τῆς ἐκλεγείσης ἀπὸ πασῶν τῶν φυλῶν Ἰσραὴλ εἰς τὸ θυσιάζειν πάσας τὰς φυλάς· καὶ ἡγιάσθη ὁ ναὸς τῆς κατασκηνώσεως τοῦ Ὑψίστου καὶ ᾠκοδομήθη εἰς πάσας τὰς γενεὰς τοῦ αἰῶνος. 5 καὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ αἱ συναποστᾶσαι ἔθυον τῇ Βάαλ τῇ δαμάλει καὶ ὁ οἶκος Νεφθαλὶμ τοῦ πατρός μου. 6 κἀγὼ μόνος ἐπορευόμην πλεονάκις εἰς Ἱεροσόλυμα ἐν ταῖς ἑορταῖς, καθὼς γέγραπται παντὶ τῷ Ἰσραὴλ ἐν προστάγματι αἰωνίῳ, τὰς ἀπαρχὰς καὶ τὰς δεκάτας τῶν γεννημάτων καὶ τὰς πρωτοκουρίας ἔχων· » (Τωβίτ 1:4-6)

ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΦΥΛΗ ΝΕΦΘΑΛΙΜ (ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΚΑ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΣΡΑΗΛ) ΑΠΟΣΤΑΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟΥ 932 π.Χ.

ΤΟΤΕ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΔΙΕΣΧΙΣΘΕΙ ΣΕ ΔΥΟ ΚΡΑΤΗ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Η ΝΟΤΙΑ ΙΟΥΔΑΙΑ.

ΤΟΤΕ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΤΩΒΙΤ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΝΕΟΤΕΡΟΣ.

«10 καὶ ὅτε ᾐχμαλωτίσθημεν εἰς Νινευῆ, πάντες οἱ ἀδελφοί μου καὶ οἱ ἐκ τοῦ γένους μου ἤσθιον ἐκ τῶν ἄρτων τῶν ἐθνῶν· 11 ἐγὼ δὲ συνετήρησα τὴν ψυχήν μου μὴ φαγεῖν, 12 καθότι ἐμεμνήμην τοῦ Θεοῦ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ μου. 13 καὶ ἔδωκεν ὁ Ὕψιστος χάριν καὶ μορφὴν ἐνώπιον Ἐνεμεσσάρου, καὶ ἤμην αὐτοῦ ἀγοραστής· 14 καὶ ἐπορευόμην εἰς τὴν Μηδίαν καὶ παρεθέμην Γαβαήλῳ τῷ ἀδελφῷ Γαβρία ἐν Ράγοις τῆς Μηδίας ἀργυρίου τάλαντα δέκα. 15 Καὶ ὅτε ἀπέθανεν Ἐνεμεσσάρ, ἐβασίλευσε Σενναχηρὶμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ, καὶ αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ ἠκαταστάθησαν, καὶ οὐκ ἔτι ἠδυνάσθην πορευθῆναι εἰς τὴν Μηδίαν.» (Τωβίτ 1:10-15)

ΑΥΤΗ Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΣΣΥΡΙΟΥΣ ΤΟ 722 π.Χ.

«1 ΚΑΙ ἐπαύσατο ἐξομολογούμενος Τωβίτ. 2 καὶ ἦν ἐτῶν πεντηκονταοκτώ, ὅτε ἀπώλεσε τὰς ὄψεις, καὶ μετὰ ἔτη ὀκτὼ ἀνέβλεψε. καὶ ἐποίει ἐλεημοσύνας καὶ προσέθετο φοβεῖσθαι Κύριον τὸν Θεὸν καὶ ἐξωμολογεῖτο αὐτῷ.» (Τωβίτ 14:1-2)

ΔΗΛΑΔΗ Ο ΤΩΒΙΤ ΩΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΣΤΗ ΝΙΝΕΥΗ ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 58 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΞΑΝΑΒΡΗΚΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 8 ΕΤΗ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΤΩΒΙΤ.

«11 καὶ νῦν, παιδία, ἴδετε τί ἐλεημοσύνη ποιεῖ, καὶ τί δικαιοσύνη ρύεται. καὶ ταῦτα αὐτοῦ λέγοντος, ἐξέλιπεν ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐπὶ τῆς κλίνης· ἦν δὲ ἐτῶν ἑκατὸν πεντηκονταοκτώ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐνδόξως.» (Τωβίτ 14:11)

ΑΡΑ Ο ΤΩΒΙΤ ΕΖΗΣΕ 100 ΕΤΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΝΙΝΕΥΗ.

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ Ο ΤΩΒΙΑΣ «ἀπέθανεν ἐτῶν ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ ἐν Ἐκβατάνοις τῆς Μηδίας. 15 καὶ ἤκουσε πρὶν ἢ ἀποθανεῖν αὐτὸν τὴν ἀπώλειαν Νινευῆ» (Τωβίτ 14:14-15)

ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΟΥΜΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Η ΝΙΝΕΥΗ ΕΠΕΣΕ ΠΕΡΙ ΤΟ 612 π.Χ.

ΑΡΑ Ο ΤΩΒΙΤ ΠΕΘΑΝΕ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΝΙΝΕΥΗ ΚΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΤΩΒΙΑΣ ΠΕΘΑΝΕ ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΛΩΣΤΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΒΙΤ ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΕΙ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΤΩΒΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΙΝΕΥΗ. «8 καὶ νῦν, τέκνον, ἄπελθε ἀπὸ Νινευῆ, ὅτι πάντως ἔσται ἃ ἐλάλησεν ὁ προφήτης Ἰωνᾶς.» (Τωβίτ 14:

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Ο ΤΩΒΙΑΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ 158 ΕΤΗ, ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΕΖΗΣΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΛΕΟΝ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΑΙΩΝΩΝ, ΔΗΛΑΔΗ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 932 π.Χ. ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 612 π.Χ. (932-612=320) ?

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΩΣ ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΛΑΘΟΣ.

Γιατί ο βασιλιάς των Ασσυρίων Ενεμέσσαρος (Τωβ. 1:2) ταυτίζεται με τον Σαλμανασάρ (727-722 π.Χ.);

Γιατί δεν γίνεται λόγος στο βιβλίο του Τωβίτ για τον Σαργών Γ΄ (721-705 π.Χ.), ο οποίος βασίλεψε μετά τον Ενεμέσσαρο ή Σαλμανασάρ;

Γιατί το βιβλίο Τωβίτ μετά τον Ενεμέσσαρο ή Σαλμανασάρ αναφέρει τον Σεναχηρίμ (704-681 π.Χ.);

Γιατί τον Εσαρχαδών (681-669 π.Χ.) που βασίλεψε μετά τον Σεναχηρίμ, το βιβλίο του Τωβίτ τον ονομάζει Σαχερδονό;

από **Admin** Κυρ Ιαν 03, 2016 3:59 pm

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΕΜΙΑ

Γιατί ο κατάλογος του Νεεμία κεφ. ζ΄ δεν συμφωνεί απόλυτα με τον κατάλογο του Έσδρα κεφ. β΄ (εκτός από λάθη και ασυμφωνίες περιέχει ακόμα και νεκρούς);

Είναι δυνατόν να τελείωσε η ανέγερση – επισκευή του τείχους της Ιερουσαλήμ στο τόσο σύντομο χρονικό διάστημα των 52 ημερών (Νεεμ. στ΄ 15); Και γιατί ο Ιώσηπος αναφέρει στην Ιουδαϊκή Αρχαιολογία ΧΙ, κεφ. 5ο, στιχ. 8, ότι το τείχος αποπερατώθηκε σε 2 έτη και 4 μήνες;

Είναι ο βασιλέας Αρθασασθά (Νεεμ. β΄ 1) ο γνωστός από την ιστορία Αρταξέρξης Α΄ (465-425 π.Χ.), όπως πιστεύουν οι ερμηνευτές;

από **Admin** Κυρ Ιαν 03, 2016 3:59 pm

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΣΔΡΑ Α΄ και Β΄

Γιατί ο κατάλογος των ονομάτων στον Έσδρα Β΄ έχει διαφορές από τον αντίστοιχο του Έσδρα Α΄ 9:18-36;

Γιατί στον Έσδρα Β΄ κεφ. ζ΄ ο βασιλιάς Αρθασασθά πιστεύεται από ορισμένους ότι είναι ο Αρταξέρξης Α΄ (465-425 π.Χ.) και από άλλους ότι είναι ο Αρταξέρξης Β΄ (404-359 π.Χ.);

Πως εξηγείτε τα γεγονότα ότι:

 αφ’ ενός ο βασιλιάς Κύρος στον Έσδρα Β΄ στ΄ 3 καθόρισε τις διαστάσεις του νέου Ναού (οι οποίες ήταν πολύ μεγαλύτερες του πρώτου Ναού)

και

 αφ’ ετέρου ο βασιλιάς Δαρείος στον Έσδρα Β΄ στ΄ 10 χαρακτηρίζει τον Θεό των Εβραίων ως «Θεό του ουρανού» καθώς και ότι επιθυμεί να προσεύχονται γι αυτόν και την οικογένειά του οι Ιουδαίοι ιερείς;

Γιατί στον Έσδρα Β΄ ε΄ 14-16 θησαυροφύλακας ήταν ο Σαβανάσαρ, ενώ στον Έσδρα Α΄ β΄ 10-11 ήταν ο Μιθραδάτης;

Γιατί στον Έσδρα Β΄ δ΄ 6-7 το βασιλέα Ασσουήρο τον ταυτίζουν με τον Ξέρξη;

Γιατί στον Έσδρα Α΄ η΄ 1 έχουμε Αρταξέρξη (τον Μακρόχειρα), ενώ στον Έσδρα Β΄ δ΄ 7, στ΄ 14, ζ΄ 1-26, η΄ 1 καθώς και στον Νεεμία β΄ 1, ε΄ 14, ιγ΄ 6 έχουμε Αρτασασθά;

Γιατί ο Π. Τρεμπέλας (στον 8ο τόμο της Π.Δ. σελ. 33) τον Σαμανάσσαρο που ήταν προστάτης της Ιουδαίας (Έσδρας Α΄ β΄ 11) και που του παρεδόθησαν όλα τα σκεύη του Ναού, από τον βασιλέα Κύρο, μέσω του Μιθραδάτη του θησαυροφύλακα, τον ταυτίζει με τον Ζοροβάβελ, τον οποίο βρίσκουμε αργότερα (Έσδρας Α΄ δ΄ 13-32) να είναι ο τρίτος σωματοφύλακας του βασιλιά Δαρείου και ο οποίος ζητά πάλι τα σκεύη του Ναού (Έσδρας Α΄ δ΄ 43-44) από το βασιλέα Δαρείο; Στο Έσδρα Α΄ γ΄ 4 οι τρεις σωματοφύλακες (μεταξύ αυτών και ο τρίτος ο Ζοροβάβελ) χαρακτηρίζονται «νεανίσκοι». Αν ο Σαμανάσσαρος προστάτης της Ιουδαίας ήταν ο Ζοροβάβελ το 538 π.Χ., επί Κύρου Β΄ του Μεγάλου (559-529 π.Χ.) τότε πως ήταν νεανίσκος σωματοφύλακας το δεύτερο έτος (520 π.Χ.) επί Δαρείου Α΄ του Υστάσπη (521-486 π.Χ.); Αν το 538 π.Χ. ο Σαμανάσσαρος (ή Ζοροβάβελ κατά τον Τρεμπέλα) ήταν προστάτης της Ιουδαίας έχοντας κάποια ικανή ηλικία, τότε πως μετά από 18 έτη (δηλαδή το 520 π.Χ.) ήταν «νεανίσκος σωματοφύλακας» του επόμενου Βασιλέα; Εκτός βέβαια εάν μιλάμε για άλλον Ζοροβάβελ επί Κύρου και άλλον επί Δαρείου, αλλά τότε τίθεται το ερώτημα εάν μεταφέρθηκαν δύο φορές τα σκεύη του Ναού εις Ιεροσόλυμα.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Απ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Απ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Απ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Απ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Απ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Απ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Απ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ